Recenzja: „Miłość bez jutra” Agnieszka Cubała

Auschwitz. Dachau. Warszawskie getto. Dla wielu definicje prawdziwego piekła na ziemi. Wydawać by się mogło, iż ludzie pozbawieni wszelkich praw, wolności, a nawet godności, przestaną troszczyć się o dobro oraz uczucia drugiego człowieka. Jak to możliwe, że w tak strasznych miejscach jednak znalazło się miejsce na miłość?

Książka Miłość bez jutra opowiada o doświadczeniach miłosnych różnych osób, których historie łączy dramat drugiej wojny światowej. Poznajemy szczęśliwe związki, przelotne, obozowe romanse, a także intensywne zakochania, przez które ludzie nie związali się z nikim do końca życia. Każda z tych historii opowiada inną perspektywę, jednak ostatecznie mianownik pozostaje ten sam – miłość jest potężną siłą, zdolną dać motywację do przetrwania.

Niestety do publikacji wkradł się wątkowy chaos. Z pewnością wszystkie historie przytoczone w książce były warte poznania, jednak z powodu ich ilości, część mogła zostać po prostu przeoczona. Bohaterowie zmieniali się co kilkanaście stron, w skutek czego po lekturze ciężko rozróżnić poszczególne opowieści. To chyba jedyny zarzut, który mogę postawić tej publikacji.

Ogółem Miłość bez jutra autorstwa Agnieszki Cubały to interesująca propozycja dla czytelników literatury faktu, którzy w skrytości są też fanami romansów. W końcu to poważna publikacja, a jednak z tak emocjonalnym tematem w tle. Być może właśnie to niestandardowe połączenie gatunków przyciągnie do siebie kolejne rzesze czytelników.

Krystyna Kapelewska – miłośniczka wszelkiej literatury. W kreatywny sposób próbuje łączyć swój ścisły umysł z pasją do języka polskiego.