RECENZJA: „Na marne” Marta Sapała

Dziewięć milionów ton – tyle najczęściej przedstawia się w statystykach dotyczących zmarnowanego jedzenia w Polsce. Jednak czy ta liczba pokazuje prawdziwą skalę tego problemu? Może już jest „przeterminowana”? Na te pytania stara się odpowiedzieć Marta Sapała w książce pt. Na marne.

Trudno jest znaleźć rzetelne badania dotyczące tego, ile żywności wyrzuca się do śmieci. Oszacowanie również nie jest takie łatwe. Część społeczeństwa nie wierzy w istnienie tego problemu, a część walczy o każdy kęs dobrego do spożycia warzywa czy owocu. Są tacy, którzy wymieniają się jedzeniem z sąsiadami, zostawiają je za darmo przed domem albo przynajmniej je kompostują, aby potem wykorzystać je na nawóz.

Reportaż skłania do refleksji na temat nie tylko zmarnowanego jedzenia, ale też wyboru między prawem, a zasadami moralnymi. Czy można swobodnie korzystać z jedzenia wyrzuconego do śmieci, które jako odpadek jest teoretycznie własnością gminy? Czy oddawanie żywności, która i tak skończyłaby na wysypisku jest legalne, jeśli nie odprowadza się podatku?

Marta Sapała przedstawia autentyczne historii ludzi, którzy musieli się zmierzyć z takimi i innymi wyzwaniami. Pokazuje perspektywę urzędników i dyrektorów organizacji oraz przeciętnych ludzi, dzięki czemu książka jest obiektywna i wieloaspektowa. Daje czytelnikowi przestrzeń do samodzielnego zastanowienia się nad różnymi problemami, co jest jej główną zaletą.

Małgorzata Kmiecicka od najmłodszych lat grała w przedstawieniach teatralnych oraz brała udział w konkursach recytatorskich i to sprawiło, że zainteresowała się literaturą. Uwielbia się angażować w wiele akcji społecznych – nie zna słowa „nuda”. Przyszłość zawodową wiąże z dziennikarstwem.